Osoba u której stwierdzono chorobę zawodową, musi działać systematycznie, przestrzegając terminów i procedur określonych w przepisach. Kluczowe jest gromadzenie dokumentacji oraz skorzystanie z różnych źródeł świadczeń – zarówno z ZUS, jak i roszczeń cywilnoprawnych wobec pracodawcy. Wsparcie prawne może okazać się niezbędne, zwłaszcza w przypadku sporów z pracodawcą lub ubezpieczycielem.

Co to jest choroba zawodowa?

Zgodnie z art. 235¹ Kodeksu pracy, chorobą zawodową jest schorzenie wymienione w wykazie chorób zawodowych, jeżeli można stwierdzić, że zostało ono wywołane działaniem czynników szkodliwych w środowisku pracy lub sposobem wykonywania pracy (narażenie zawodowe). Wykaz chorób zawodowych znajduje się w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. (Dz.U. 2009 nr 105 poz. 869).

Kto jest uprawniony do stwierdzenia choroby zawodowej?

1. Lekarz – podejrzewa chorobę zawodową i kieruje na badania.
2. Jednostka orzecznicza I stopnia – wojewódzki ośrodek medycyny pracy, który wydaje orzeczenie.
3. Jednostka orzecznicza II stopnia – instytut badawczy medycyny pracy, który rozpatruje odwołania.
4. Państwowy Inspektor Sanitarny – na podstawie orzeczeń wydaje decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej.

Co powinieneś zrobić gdy  uzyskasz decyzję Państwowego Inspektora Sanitarnego o stwierdzaniu u Ciebie choroby zawodowej:

1. Zgłoszenie wniosku do ZUS z załączonym orzeczeniem i dokumentacją medyczną.
2. ubieganie się o zasiłek chorobowy – w przypadku czasowej niezdolności do pracy (100% wynagrodzenia).
3. ubieganie się o świadczenie rehabilitacyjne – w przypadku przedłużającej się rehabilitacji (maksymalnie 12 miesięcy).
4. wniosek o jednorazowe odszkodowanie: – składany do ZUS, jeśli choroba spowodowała stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu.
5. wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy – w przypadku całkowitej lub częściowej utraty zdolności zarobkowej.
6. wniosek o rentę szkoleniową – jeśli konieczne jest przekwalifikowanie zawodowe.

2. Dochodzenie roszczeń od pracodawcy

• Złożenie roszczenia do pracodawcy – o zadośćuczynienia za ból i cierpienie, zwrot kosztów leczenia, rentę wyrównawczą.
• Zgromadzenie dokumentacji medycznej i środowiskowej – potwierdzenie narażenia zawodowego i poniesionych szkód.
• Negocjacje z pracodawcą lub jego ubezpieczycielem OC – w celu polubownego załatwienia sprawy.
• Skierowanie sprawy do sądu cywilnego – w przypadku odmowy zapłaty odszkodowania przez pracodawcę.

3. Etap VII – Dodatkowe działania

• Złożenie wniosku o przystosowanie stanowiska pracy – w razie możliwości dalszego zatrudnienia w zmienionych warunkach.
• Wniosek o dodatek wyrównawczy – W przypadku obniżenia wynagrodzenia na nowym stanowisku.
• Kontrola przestrzegania przepisów przez pracodawcę – można zawnioskować do Państwowej Inspekcji Pracy o kontrolę.
• Wniosek o dofinansowanie z PFRON – Na zakup sprzętu rehabilitacyjnego lub dostosowanie miejsca pracy.
• Złożenie skargi na zaniedbania pracodawcy – Jeśli pracodawca nie zapewniał bezpiecznych warunków pracy.

• Konsultacja z prawnikiem – w celu ustalenia pełnego zakresu uprawnień i procedury ich dochodzenia.

#ChorobaZawodowa #UprawnieniaPracownika  #ZUS #Odszkodowanie #KodeksPracy #BezpieczeństwoPracy #PrawaPracownicze #PrawoPracy #UszczerbekNaZdrowiu #RentaZUS #ZasiłekChorobowy #Rehabilitacja #OchronaZdrowia #PrawoCywilne   #Pracodawca #PFRON #Zadośćuczynienie #WarunkiPracy #OchronaPracownika